علی بن محمد بن علی بن موسی مشهور بهامام هادی و امام علی النقی )212-254ق) فرزند امام جواد(ع(و دهمین امام شیعیان است. او از سال 220 تا254 قمری به مدت 33 سال امامت شیعیان را به عهده داشت.
دوره امامت او همزمان با حکومت چند تن از خلفای عباسی از جمله متوکل بود. بیشتر سالهای امامت آن حضرت در سامرا، تحت نظارت مستقیم حاکمان عباسی سپری شد.
از امام هادی(ع) احادیثی در امور اعتقادی، تفسیر، فقهو اخلاق روایت شده است. بخشی از روایات آن حضرت درباره مباحث کلامی از جمله تشبیه و تنزیه و جبر و اختیار است. زیارت جامعه کبیره و نیز زیارت غدیریه از آن حضرت روایت شده است.
امام هادی از طریق سازمان وکالت با شیعیان ارتباط داشت. عبدالعظیم حسنی، عثمان بن سعید، ایوب بن نوح، حسن بن راشد و حسن بن علی ناصر از اصحاب وی به شمار میآیند.
بارگاه او که در سامرا به حرم عسکریین مشهور است. در سالهای 1384 و 1386ش طی حملات تروریستیتخریب شد. ستاد عتبات عالیات ایران از سال 1389 تا 1394ش آن را بازسازی کرده است